باورم نمیشد
اما خواندن چند جمله
چه انرژی شیرینی به من داد
دو تایش را برای شما می خوانم
تا آخرین نفس مقاومت کن، نگو نمی توانم. خودت را مجبور کن به مقاومت.
اگر مرگ یکبار تو را می کشد، پس شکست تو را هزار بار می کشد.
و
«فارسل معنا اخانا»
آن جا که به مصلحتشان بود گفتند: «أخانا»
و هنگامی که تمام شد گفتند: «ابنک»
«إن ابنک السرق»
خطاب تغییر کرد به خاطر تغییر مصلحت
سلام
به نظر من هر کسی خوب است از تجربیاتش بگوید تا دیگری استفاده ببرد.
البته به این شرط که مثل من نباشد.
یعنی با خودش نگوید، نه من با همه فرق دارم این اتفاق برای من نمی افتد.
حالا که درسم تمام شده است به این نتیجه رسیده ام که یادگیری دو زبان عربی و انگلیسی برای همه ضروری است. مثل آب خوردن می ماند. نه مثل آبِ خوردن!
حالا به بچه ی برادرم می گویم: تو 10 ساله ای و بیشتر از 7 تابستان دیگر پیش رویت نیست. این دو زبان را یاد بگیر.
که خوب الان ترم 5 زبان انگلیسی است. ولی می گوید: عمه چرا عربی یاد بگیرم. یک فیلم کودکانه ی عربی نشانش می دهم. می گویم: دوست نداری بدانی چه می گویند؟
به احترامم کمی نگاه می کند و بعد رویش را می کند آن طرف.
حالا می رود کلاس ترتیل قرآن که باز همین خوب است.
⭕️ ماجرای حمله هنجارشکنان به بانوی آمر به معروف
?حرفهای این کودک چه ماجرای عجیبی را در ذهن تداعی میکند.
? وقتی تاریخ دوباره تکرار میشود…
یا امام حسن مجتبی علیه السلام
منبع: ?کانال «ضد اسلام آمریکایی»
نکند شمر زمانه باشم؟
نکند قنفذ زمانه باشم؟
با شرمندگی ام چه کنم مولا جان؟
کتابی در مورد شهید عباس دانشگر
اینجا حلب به گوشم
شهید جوان مدافع حرم
وصیت نامه اش بیچاره ام کرد.
بسم الله الرحمن الرحیم
آخر من کجا و شهدا کجا. خجالت میکشم بخواهم مثل شهدا وصیت کنم.
من ریزه خوار سفره ی آنان هم نیستم. شهید شهادت را به چنگ می آورد. راه درازی را طی میکند تا به آن مقام می رسد اما من چه!
سیاهی گناه چهره ام را پوشانده و تنم را لخت و کسل کرده,
حرکت جوهره ی اصلی انسان است و گناه زنجیر, من سکون را دوست ندارم.
عادت به سکون بلای بزرگ پیروان حق است, سکونم مرا بیچاره کرده. در این حرکت عالم به سمت معبود حقیقی دست و پایم را اسیر خود کرده, انسان کر میشود, کور میشود, نفهم میشود, گنگ میشود و باز هم زندگی میکند .بعد از مدتی مست میشود و عادت میکند به مستی و وای به حالمان اگر در مستی خوش بگذرانیم و درد نداشته باشیم. درد را, انسان بی هوش نمیکشد, انسان خواب نمیفهمد, درد را, انسان با هوش و بیدار میفهمد. راستی! دردهایم کو؟ چرا من بیخیال شده ام؟ نکند بی هوشم؟ نکند خوابم؟ مثل آب خوردن چندین هزار مسلمان را کشتند و ما فقط آن را مخابره کردیم. قلب چند نفرمان به درد آمد ؟ چند شب خواب از چشمانمان گریخت؟ آیا مست زندگی نیستیم؟
خدایا تو هوشیارمان کن, تو مرا بیدار کن,
صدای العطش میشنوم صدای حرم می آید گوش عالم کر است. خیام میسوزد اما دلمان آتش نمیگیرد. مرضی بالاتر از این چرا درمانی برایش جستجو نمیکنیم, روحمان از بین رفته سرگرم بازیچه دنیاییم.
الَّذِینَ هُمْ فِی خَوْضٍ یَلْعَبُونَ ما هستیم, مرده ام تو مرا دوباره حیات ببخش, خوابم تو بیدارم کن. خدایا! به حرمت پای خسته ی رقیه (س) به حرمت نگاه خسته ی زینب (س) به حرمت چشمان نگران حضرت ولی عصر(عج) به ما حرکت بده.
منبع : ملازمان حرم 313 (molazemaneharam313.blog.ir)
و من چه دلخوشم به لهو ولعب های دنیوی
چی شد طلبه شدم قلقلکم داد تا بنویسم.
می خواهم بنویسم شاید آن ها که برنامه ریزی می کنند فکری کنند تا طلبه های بیشتری در حوزه دیده شود.
فکر می کنم 11 سال برای گرفتن سطح 2(لیسانس) و سطح 3 (فوق لیسانس) زیاد باشد.(بدون حساب پایان نامه)
شاید کسی بگوید خوب رشته ی دکتری هم واحد های درسی اش بیشتر است چون با جان مردم سر و کار دارد. حوزوی هم با روح . طبیعتا باید درس هایش بیشتر باشد
اما فقط یک کلام:
مطهری گفت: در حوزه آن چه را می خوانیم که نیاز مردم نیست.
و این به شدت توی ذوق تازه واردها می زند و بعد از چند سال می روند که می روند.
چرا کسی که رشته اش فلسفه است باید فقه آن هم حدود و دیات را بخواند. مگر قرار است قاضی شود.
و چرا کسی که حدود سه سال است درسش تمام شده هنوز مدرکش را نگرفته است.
خیلی بی پرده گفتم. فکر کنم همین برسد به دست مسئول دلسوز کار ساز باشد.
+سخن بسیار است. نه مجال است و نه مکان.
