با خرید کالای ایرانی از یک خانواده ی ایرانی حمایت می کنیم.

پول خرید هر کالای ایرانی مساوی است با

      حمایت از کانون یک خانواده

نویسنده: فریبا نوروزی

آینده ی فرزندم برایم مهم است.

فردای کودکِ من، امروز من است. اگر خودم را دوست دارم به این معنی است که کشورم را می ستایم.

و

کشورم یعنی

        فـــــــردا

نوشته: اکرم قاسمی

من مادرم . باید چه کنم تا فرزندم از من منتظر بودن را بیاموزد:

1- شناخت امام زمان(عج)
مهمترین وظیفه شیعه شناخت امام خویش است. در اهمیّت این مسئله همین بس که در روایات متواتر که شیعه و سنّی آن را نقل کرده اند، آمده است:
من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیّه؛ هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلیّت مرده است. در روایات از ائمه معصومین آمده است که: شناخت امام آن است که انسان بداند که اطاعت از آنها واجب است و انسان باید از آنها پیروی کامل و خالص داشته باشد.
بدون تردید مراد از شناخت حضرت، شناختی است که شیعیان را از شبهههای ملحدان در امان نگه دارد و سبب نجات از اعمال گمراه کننده مدعیان دروغین مهدویّت یا مدعیان ارتباط با حضرت باشد.
۲- پیوند و ارتباط معنوی با امام عصر(عج)
دیگر وظیفه شیعه در دوران غیبت، حفظ و تقویتِ پیوند معنوی با امام زمان(ع) و تجدید دائمی عهد و پیمان با حضرت است.
منتظران واقعی ظهور هرگز نباید احساس کنند که در جامعه دارای مسئولیتی نیستند و هیچ گونه تکلیفی نسبت به امام خود ندارند. از شیعیان خواسته شده که در آغاز هر روز با یکی از دعاهایی که مخصوص امام زمان(عج) است، با مقتدای خود و مقام ولایت ارتباط برقرار کنند. شیعه منتظر اگر در آغاز هر روز با حضور قلب و توجه کامل با امام خود عهد و پیمان ببندد، هرگز تن به ذلّت و خواری، ظلم و بی عدالتی نمی دهد. نیز هرگز دچار بحران فکری و فرهنگی و از خود بیگانی و یأس و ناامیدی نمی شود.
یکی از دعاهایی که در این موضوع وارده شده دعای عهد است که از مضامین بسیار بالایی برخوردار می باشد. این دعا بهترین وسیله برای پیوند منتظران با امام زمان(عج) است.
۳- خودسازی و کسب فضایل اخلاقی
یکی دیگر از وظایف منتظران مهدی(عج) تهذیب نفس و آراستگی به فضایل اخلاقی است. در توقیع (نوشته) شریفی که از سوی حضرت صاحب الزّمان(عج) خطاب به شیخ مفید نگاشته شده، آمده است: از علل طولانی شدن غیبت و محروم ماندن شیعیان از ملاقاتشان با ما، اعمال ناشایستی است که آنان مرتکب میشوند و ما را ناراحت می کنند.
از توقیع شریف استفاده می شود که منتظر واقعی، از اعمالی که سبب طولانی شدن غیبت حضرت و ناراحتی آن بزرگوار می شود، اجتناب می کند. بر این اساس:
با شناخت امام زمان(عج) و پرهیز از گناهان و در نهایت با تهذیب نفس و ارتباط معنوی با حضرت می توانیم به بخشی از وظایفی که در قبال آن عزیز داریم، دست یابیم.
سخن آخر: امام صادق(ع) فرمود: کسی که با این عقیده یعنی در حال انتظار بمیرد، همانند کسی است که در خیمه حضرت مهدی(عج) باشد.

منبع:http://313adine.net/question

برای کسانی که در حال حفظ قرآن هستند…

سوره مائده

?احمدیه نام فرقه‌ای تجدید نظر طلب در عقاید و احکام اسلامی است.
احمدیه یا همانگونه که شناخته شده‌اند، ❌قادیانیه یا ❌مرزاییه (میرزاییه) جمعیتی هستند که فرقه خود را اسلام راستین می‌دانند. میرزا غلام احمد (متولد ۱۸۳۵م در قادیان هند، وفات ۱۹۰۸)
کسی که ادعای پیامبری می‌کرد، در ۲۳ مارس ۱۸۸۹م این جمعیت را در شهر لدهیانه هند بنیان نهاد. شهری که در نزد پیروان احمدیه ?دار البیعة خوانده می‌شود.
غلام احمد با سوء استفاده از فضای باز سیاسی-مذهبی حاکم بر هند، که توسط استعمار بریتانیا در این کشور اجرا می‌شد، نهایت سعی خود را بکار گرفت تا بتواند در پناه حاکمیت انگلیس خود و پیروانش را در برابر مخالفان مسلمان و سیکها از هر گزندی مصون دارد و آزادنه به فعالیتهای تبلیغی بپردازد. در همین راستا او جهاد با انگلستان را جایز نمی‌دانست و همواره شکرگزار این حکومت بود.
غلام احمدموسس فرقه احمدیه یا قادیانیه آنگونه که خود می‌گوید: فرزند میرزا غلام مرتضی است، در نوشته‌های خانوادگیش خوانده و از پدرش شنیده که در اصل نژادی مغولی داشته اما با وحی الهی به او گفته شده از قوم فارس است و برخی از مادران او از بنی فاطمه و اهل بیت بوده‌اند.
پدران فارسش از بزرگان و امرای سرزمین خود بوده‌اند که قضاءالهی آنها را به سمرقند کشانده و پس از مدتی، در زمان حاکمیت بابر، به هند هجرت کرده و در قادیان ساکن شده‌اند.
?وی آغاز وحی به خود را در چهل سالگی یعنی ۱۸۷۵م بیان می‌کند و می‌گوید: نخست در قالب رویای صادقه بود که به سرخی هنگام طلوع خورشید شباهت داشت، در این دوره نزدیک به دو هزار یا بیشتر رویای صالحه دیدم پس از آن در خواب دیدم که پیری خوش چهره به من گفت از سنت اهل بیت نبوت (برای دست یافتن) به انوار آسمانی، مدتی روزه داشتن است.
پس از آن هشت ماه یا نه ماه با غذایی ناچیز روزه گرفتم، در این برهه مکاشفاتی داشتم و انبیاء و اولیاء را می‌دیدم.
بعد از این مدت درهای الهام برویم باز شد و خداوند مرا مخاطب و از جمله آن الهامات این بود: انا جعلناک المسیح ابن مریم (همانا ما تو را مسیح بن مریم (علیه‌السّلام) قرار دادیم).

منبع:http://wikifeqh.ir/احمدیه