امتحان مردم

نقل شده است که امام علی علیه السلام خطاب به اهل بصره پیرامون ضرورت امر به معروف و عمل به تعالیم قرآن خطبه ای ایراد نمود. در حین سخنان علی علیه السلام مردی بلند شد و گفت: ای امیر المومنین ما را از فتنه آگاه کن، آیا نسبت به فتنه از پیامبر خدا صلی الله علیه وآله سوال نفرموده ای؟

امام پاسخ داد آنگاه که خداوند آیه «أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ» را نازل فرمود دانستم تا پیامبر در بین ماست آزمایش نمی گردیم. پرسیدم ای رسول خدا! این فتنه و آزمایش کدام است که خدا شما را بدان آگاهی داده است؟

فرمود: ای علی! پس از من امت اسلامی به فتنه و آزمون دچار می گردند. گفتم ای رسول خدا مگر جز این است که در روز احد که گروهی از مسلمانان به شهادت رسیدند و شهادت نصیب من نشد و سخت بر من گران آمد، تو به من فرمودی: ای علی! مژده باد تو را که شهادت در پی تو خواهد آمد.

پیامبر صلی الله علیه و آله به من فرمود:همانا این بشارت تحقق می پذیرد، در آن هنگام صبر تو چگونه است؟

گفتم ای رسول خدا چنین موردی جای صبر وشکیبایی نیست، بلکه جای مژده شنیدن و شکر گزاری است

و پیامبر خدا فرمود:

ای علی!همانا این مردم به زودی با اموالشان دچار آزمایش و فتنه می شوند و در دین داری بر خدا منت می گذارند با این حال انتظار رحمت او را دارند و از قدرت وخشم خدا خود را ایمن می پندارند. حرام خدا را با شبهات دروغین و هوس های غفلت زا حلال می کنند. شراب را به بهانه این که آب انگور است و رشوه را که هدیه است و ربا را که نوعی معامله است حلال می شمارند.

گفتم ای رسول خدا! در آن زمان مردم را در چه پایه ای بدانم؟ آیا در پایه ارتداد یا فتنه و آزمایش؟

پاسخ فرمود: در پایه ای از فتنه و آزمایش.

منبع:وصایای پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت محمد به حضرت امام علی به نقل از خطبه156 نهج البلاغه.