پایان نامه

عنوان:  رابطه عدل الهی و سحر و جادو

پژوهشگر: زهرا نادری

چکیده:

«عدل الهی» به معنای بهره مندی موجودات عالم از فیض الهی به مقدار امکان و قابلیت هایشان است و شامل عدل تکوینی، تشریعی و جزایی می شود.یقین و باور این حقایق از سوی هر انسان معتقدی سبب به وجود آمدن آثار مختلف اخلاقی و تربیتی مانند: دستیابی به تقوا، توکل و تفویض امور به خداوند و … خواهد شد؛ ولی در مقابل تفهیم نادرست این حقایق سبب انحراف فرد و جامعه خواهد شد و سوء استفاده ی افراد سودجو با اهداف شیطانی مانند ساحران را در پی خواهد داشت.خداوند عادل برای هر چیز سببی و برای هر سبب حکمتی و برای هر حکمت دانشی و برای هر دانش دروازه ی گویایی قرار داده است؛ و این علل و اسباب علاوه بر ابعاد مادی، شامل علل معنوی نیز می شود.سحر نیز جزو مقدرات الهی است و سببیتش را از قضای الهی گرفته است؛ یعنی همان طور که دعا در جانب خیر از مقدرات الهی است و به اذن خدا در تکوین اثر می گذارد، سحر نیز در طرف سوء از جمله مقدرات الهی است و به اذن خدا برای امتحان، ابتلا و یا هر حکمت دیگری به مردم مؤثر است. البته مراد از این اذن، اذن تکوینی است، نه تشریعی، چنانکه در مطلق محرمات چنین است و این اذن دلیل بر رضایت خداوند بر این امر نیست زیرا خدا انسانها را از این کار نهی کرده است و در صورت انجام دادن برای آنها مجازات سختی در نظر گرفته است.با توجه به عدل و حکمت خداوند اگر خدا بخواهد مانع علل و تأثیر آن ها شود، نظام علی و معلولی حاکم بر جهان هستی از بین می رود و اگر از ابتدا بخواهد کاری کند که ظالمان (ساحران) مرتکب ظلم (سحر و جادو) نشوند با اختیار انسان منافات دارد، ولی با توجه به آیات قرآن در صورت اعتماد به حق و کفایت خدا، با تأثیرات اسباب معنوی علل و اسباب ظاهری بی تأثیر می شود و هیچ ساحری نمی تواند به کسی آسیب برساند.خداوند به هیچ وجه به مردم ستم نمی کند، لیکن خود مردم بر خویشتن ستم می کنند.
واژگان کلیدی: عدل، سحر، جادو، رابطه، انسان.

رابطه ی عدل الهی و سحر وجادو