افطار:
بهتر است غذای افطار از غذاهای گرم، سریع الهضم، پر کالری وسبک بر اساس طبع و مزاج روزه دار باشد.
1. صیفی جات پخته شده؛
2. شیر برنج؛
3. کره+عسل؛
4. ارده+ شیره؛
5. سوپ ها؛
6.آش ها؛
7. حلیم ها؛
8. حلوا ها؛
بهتر است غذای افطار از غذاهای گرم، سریع الهضم، پر کالری وسبک بر اساس طبع و مزاج روزه دار باشد.
1. صیفی جات پخته شده؛
2. شیر برنج؛
3. کره+عسل؛
4. ارده+ شیره؛
5. سوپ ها؛
6.آش ها؛
7. حلیم ها؛
8. حلوا ها؛
وعده های غذایی در ماه مبارک رمضان:
بعد از اذان روزه دار باید چند عدد خرما با یک لیوان متوسط آب جوش ولرم شده میل کند و مشغول عبادت و نماز شود تا بلغم(رطوبت) انباشته شده در طول روزه داری از روی پرزهای معده پاکسازی شده و معده گرم شده و پرزها آماده جذب غذا گردند. این کار نیاز به زمانی حدود نیم ساعت دارد.
موارد دیگری را می توان جایگزین این نسخه نمود:
شیر گرم+ عسل
آب ولرم + عسل+ چند قطره آبغوره یا آبلیمو یا سرکه
چند عدد انجیر(سه ساعت قبل در آب گرم خیسانده سپس میل کنید.)
یک لیوان آب میوه های گرم(آب هویج، آب سیب، آب آناناس، آب انگور)
شربت سرکنگبین
ب) بایدها
1.پوشش زیرین حتما نخی باشد.
2.بعد از حمام واژن با سشوار خشک شود.
3.برای کندن مو از نوره استفاده شود و پس از آن در آن ناحیه حنا گذاشته شود.(حنا بهترین داروی ضد قارچ است.)
4.اصلاح طبع کل بدن و رحم.
5.مصرف شیرینی های طبیعی مثل خرما،عسل،توت.
و….
به نقل از دکتر غلامرضا کریمی
الف) پرهیزها
1. پودرها و اسپری های بهداشتی زنان را استفاده نکنید.
2. کاغذ توالت رنگی و رایحه دار مورد استفاده قرار نگیرد.
3. صابون های بودار و حاوی ضد رنگ استفاده نشود.
4. لباس های زیر تنگ و چسبان مثل ساپورت نپوشید.
5. لباس های زیر نایلونی نپوشید.
6. قرص های ضد بارداری استفاده نکنید.
7. از حمام رفتن در دوران قاعدگی خصوصاً سه روز اول جلوگیری شود.
8.از نشستن در جاهای سرد و مرطوب جلوگیری شود.
9.هیچ گاه دستان خود را به خون حیض آلوده نکنید.
10. از مصرف شکر و ترکیبات ساخته شده از آن مثل شیرینی جات قنادی پرهیز شود؛ چرا که یکی از غذاهای باکتری ها انسولین است که با مصرف شکر و ترشح انسولین غذای باکتری ها تامین می شود.
11. پرهیز از نگه داشتن ادرار .(با کوچکترین احساس دفع، خود را تخیله کنید.)
12. از نرم کننده ها و سفید کننده ها برای لباس های زیر استفاده نشود.
منبع: بهشت رندگی، زندگی بهشتی نوشته دکتر غلامرضا کریمی
این مسلم است که یزید تصمیم برای گرفتن بیعت از امام حسین علیه السلام را داشته است و باید گفت دخالت یزید در تمام مراحل واقعه عاشورا قطعی است.
ولی یافتن ردپای کسانی که در این واقعه دخالت مستقیم یا غیر مستقیم داشتند، بسیار مهم است.
از آغاز ورود پیامبر اسلام تا سال 60 هجری تاریخ سیاسی اسلام در برخورد با شبکه اهل کتاب مراحلی را گذرانده است.
1) از سال ورود پیامبر تا سال دوازدهم هجرت، مسلمانان رابطه تعریف شده ای با اهل کتاب یهود و نصارا داشتند. با توجه به آیاتی از قرآن و بر اساس سیره نبوی همه مسلمانان خود را مکلف می دانستند که از هر گونه اختلاط و صمیمیت با اهل کتاب پرهیز نمایند.
2) از آغاز خلافت عمر یعنی از سال دوازدهم هجری تا سال بیست و پنج هجرت یعنی پایان خلافت عثمان، خط قرمز ممنوعیت ارتباط با شبکه اهل کتاب شکست می شود و ارتباط با اهل نفاق از یهود و نصارا به مرز اختلاط و صمیمیت می رسد و یهودیان ومسیحیان به ظاهر مسلمان جزء یاران نزدیک خلیفه به شمار می آیند.
3) در دوران حکومت معاویه روند نزدیکی به شبکه اهل نفاق یهود و نصارا شتاب بیشتری پیدا ی کند. معاویه دست اهل کتاب به ظاهر مسلمان چون ابوهریره کعب الاحبار را باز می گذارد و آنان اقدام به جعل احادیث می کنند. هم چنین یهودیان و مسیحیانی که حاضر نبودند مسلمان شوند با همان شناسنامه یهودیت و مسیحیت به حساس ترین پست ها گمارده شدند. مثلاً سرجون مسیحی را بر پست مشاورت سیاسی و سمت مشاورت به وزارت مالیه یعنی اقتصاد گمارد.
چنان چه بعد از معاویه وقتی یزید آگاه شد که کوفه در حال شورش عمومی است با مشورت سرجون مسیحی عبیدالله را به فرماندهی کوفه انتخاب می کند.
قطعا در نامه کوتاه صدور فرمان بیعت یا شهادت امام حسین علیه السلام این سرجون مسیحی که به یزید خط می دهد.