رابطه نزول باران و معنویت

رابطه نزول باران و معنویت

به بركت بارش رحمت الهی، گرد و غبار از چهره استان اصفهان زدوده شد، شهر نفسی تازه كرد و باران لطافتی زیبا به آن بخشید.

مردمان این منطقه امروز قاب زیبا و دل انگیز زمستان را از پنجره خانه های خشت و گلی خود تماشا و سیراب شدن درختان و زمین را نظاره می کنند.

قرآن از باران در آیات خود این‌گونه یاد می‌کند:

وسیله طهارت: وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا؛ «و از آسمان آبى پاك فرود آوردیم».(1)

آب پربرکت: وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا؛ «و از آسمان آبى پر بركت فرود آوردیم».(2)

گسترش رحمت خداوندی: وَهُوَ الَّذِی ینَزِّلُ الْغَیثَ مِن بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَینشُرُ رَحْمَتَهُ و اوست كسى كه باران را پس از آنكه [مردم] نومید شدند فرود مى‏آورد و رحمت‏خویش را مى‏گسترد .(3)

رزق الهی: وَینَزِّلُ لَكُم مِّنَ السَّمَاءِ رِزْقًا؛ «و براى شما از آسمان روزى مى‏فرستد».(4)

سبب خوشحالی:اللَّهُ الَّذِی یرْسِلُ الرِّیاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَیبْسُطُهُ فِی السَّمَاء كَیفَ یشَاءُ وَیجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ یخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن یشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ یسْتَبْشِرُون؛ «خدا همان كسى است كه بادها را مى‏فرستد و ابرى برمى ‏انگیزد و آن را در آسمان هر گونه بخواهد مى‏گستراند و انبوهش مى‏گرداند . پس مى‏بینى باران از لابلاى آن بیرون مى‏آید و چون آن را به هر كس از بندگانش كه بخواهد رسانید به ناگاه آنان شادمانى مى‏كنند».(5)

مایه ثبات قدم و دلگرمی رزمندگان خدا:  إِذْ یغَشِّیكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِّنْهُ وَینَزِّلُ عَلَیكُم مِّن السَّمَاء مَاء لِّیطَهِّرَكُم بِهِ وَیذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ الشَّیطَانِ وَلِیرْبِطَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَیثَبِّتَ بِهِ الأَقْدَامَ»؛ [به یاد آورید] هنگامى را كه [خدا] خواب سبك آرامش‏بخشى كه از جانب او بود بر شما مسلط ساخت و از آسمان بارانى بر شما فرو ریزانید تا شما را با آن پاك گرداند و وسوسه شیطان را از شما بزداید و دل‌هایتان را محكم سازد و گام‌هایتان را بدان استوار دارد».(6)

معنویت و باران: وَأَلَّوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَینَاهُم مَّاء غَدَقًا»؛ «و اگر [مردم] در راه درست پایدارى ورزند قطعاً آب گوارایى به ایشان نوشانیم».(7)

مفسران معتقدند: اینکه خداوند فرموده است: روزی شما در آسمان است؛ یعنی خداوند روزی شما را از آسمان فرو خواهد فرستاد؛ بدین گونه که باران را فرو می‌فرستد و زمین به یمن آن، انواع خوراکی‌ها و پوشیدنی‌ها و اشیای مفید را برای شما می‌رویاند.(8)

وصف «طهور» بیانگر پاکی و پاک‌کننده‌ای باران است. در این باره نیز نظر مفسران چنین است: طهور یعنی پاکیزه است و پاکیزه‌کننده؛ هم آلودگی‌های ظاهری را می‌زداید و هم نجاسات معنوی را از بین می‌برد.(9)

در جنگ بدر مشرکان قبل از مسلمانان بر سر آب فرود آمدند و مسلمانان بر منطقه‌ای خشک و شن‌زار. بدین سان بر اثر نداشتن آب هم تشنه شدند و هم نتوانستند بدن خود را از آلودگی‌ها پاک سازند. شیطان به وسوسه پرداخت که شما باید با همین حالت آلودگی نماز بخوانید و پاهای شما در ریگ فرو رود؛ پس خداوند باران را بر آنان نازل کرد. مسلمانان در این آب زلال تن شستند و جان را جلا بخشیدند.(10)

در سخنی از امام علی(علیه السلام) پاکیزگی باران، مفهومی گسترده‌تر دارد: «از آب آسمان بنوشید که پاک‌کننده بدن است و زداینده بیماری‌ها».(11)

پی‌نوشت ها:

1- فرقان: 48.                                      2- ق: 9.

3- شوری: 28.                                    4- مومن: 13.

5- روم: 48.                                        6- انفال: 11.

7- جن: 16.                                         8- طبرسی، مجمع‌البیان، ج 5، ص 156.

9- همان، ج4، ص 173.                         10- همان، ج2، ص 526.

11- مومنون: 18.