یک مادر شوهر می گوید

عروسم همچون دخترم نیست. باورم نمیشد بعد از نقش عروسی و مادری حالا باید مادر شوهر باشم.

عروسم همچون دخترم نیست. با اجازه باید  به اتاق  دخترم می رفتم. حالا با اجازه باید به خانه ی عروسم بروم.  هیچ وقت سر کیف دخترم نمی رفتم. حالا هم سر کمد، یخچال و خصوصی های عروسم نمی روم.

او باید با پسرم تنهایی به گردش برود، به خرید برود. گاه هم که ما به سفر، گردش یا تفریح می رویم از آن ها می خواهیم با ما همراه شوند.

حالا او بهر امید به خانه پسر من آمده. قرار نیست به بهانه ی مادر پسر آنچنان لحظه لحظه در کنار پسرم باشم که آرامش را هم از او و هم از عروسم بگیرم.

+آنچه برای خود می پسندی برای دیگران بپسند وآنچه برای خودت نمی پسندی نیز برای دیگران هم نپسند.